Sevgiling uchun tökding shuncha yosh,
Yuraging böldimi shunchalar tosh,
Farzand bölib, bölding
bag’ritosh,
Ota-onang uchun
tökdingmi bir tomchi yosh ?! Sog’inding ösha bevafo
yorni,
Sog’inching sig’madi dunyoga,
Közlaring tolmadi qarab
yölliga,
Qaradingmi hech ota-onang
köngliga ?! Gullar tutding
sevgiling
qölliga,
Pullar tutding hiyonotkor
döstlar qölliga,
Sovg’a berdingmi onajoning
qölliga ?!
Sarpo qildingmi otajoning
ustiga ?! Tashlab
ketdi sevgan yoring,
Qurutib ketdi döstlaring
boring,
Kimlar bildi sening qadringni,
Ota-onangga aytding dardingni. Hom sut ichding onangandan,
Tarbiya topding mehribon
otangdan.
Chiqaradingmi shularni
esingdan,
Itarding bularni bag’rngdan. Qaytar dunyo bu shuni bilib
qöy,
Qilgan ishlaringni xotirangda
olib qoy.
Bölarsan sen ham bir kun hor,
Ota-onang pokiza qalbiga,
mehriga, bariga zor…
|